Μπορεί για αρκετούς/ες από εμάς, σε αυτή την εποχή του κοινωνικού “ανοίγματος” και της εξωστρέφειας να μην επαρκούν οι ψυχικές μας αντοχές. Ίσως να χρειάζεται να βρούμε νέους τρόπους να αποκτήσουμε ξανά τον έλεγχο σε αυτή τη νέα φάση της ζωής όλων μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, το να μην ‘ξοδευόμαστε” άσκοπα σπαταλώντας αυτή την νέα αποκτηθείσα ελευθερία κίνησης είναι κύριο ζητούμενο. Το θέμα άλλωστε εδώ δεν είναι η επιστροφή στην άκριτη κατανάλωση, αλλά η αξιοποίηση αυτών των καινούριων δεδομένων για προσωπική ανάπτυξη, ανακούφιση, πρόληψη και μια γενικότερη ατομική πορεία για θετική αλλαγή ζωής. Και γιατί όχι, σε ένα ευρύτερο επίπεδο, με την ανάληψη θετικής κοινωνικής δράσης, βοηθώντας εκείνους τους ανθρώπους που βρίσκονται σε διαφορετική ταχύτητα από την δική μας ή συμμετέχοντας σε δράσεις για το περιβάλλον και την προστασία του πλανήτη. Τα εφόδιά μας σε αυτή την διεργασία είναι να μετακινηθούμε σε μια διαφορετική θέση, που θα είναι ενσυνείδητη και όπου μέσα από την καθημερινή πρακτική, θα μπορεί να “γεμίζει” τα ψυχικά μας αποθέματα.
Σύμφωνα με το Gottman Institute, το πρώτο βήμα σε αυτή τη διεργασία είναι:
1) Η προσοχή. Να δώσουμε αρχικά προσοχή σε αυτό που συμβαίνει γύρω μας στο “εδώ και τώρα”.
2) Η καθημερινή εξάσκηση. Το να μπορούμε να σταθούμε αναστοχαστικά σε κατάσταση “παύσης” και να παρατηρήσουμε αυτό που συμβαίνει χωρίς κριτική, χρειάζεται καθημερινή πρακτική.
3) Το μοίρασμα. Και όταν αρχίσουμε να κατακτάμε αυτή τη νέα θέση της ενεργητικής (αυτο)παρατήρησης, μπορούμε τότε να το επικοινωνήσουμε με τον/την σύντροφό μας (ή εναλλακτικά τους κοντινούς μας ανθρώπους) και να μιλήσουμε για όλα αυτά που εκτιμούμε σε αυτούς και στην σχέση μας μαζί τους.
4) Ο διάλογος. Και τότε είναι η στιγμή για να ανοίξουμε έναν διάλογο που θα μας ανακουφίζει και θα μας καθησυχάζει μειώνοντας το στρες, αντί να “ξεσπάμε” σε αυτούς που είναι κοντά μας, δοκιμάζοντας τις αντοχές τους.
5) Η ενεργητική ακρόαση. Με αυτή την στάση, μπορούμε να μπούμε στην θέση του ενεργού ακροατή και να ακούμε τον άλλον για να καταλάβουμε καλύτερα αυτό που μας λέει, χωρίς να ψάχνουμε παράλληλα τι θα του απαντήσουμε.
6) Η αγάπη. Και τότε ίσως είμαστε έτοιμοι/ες να δείξουμε περισσότερο την αγάπη και την στοργή μας σε αυτούς που είναι κοντά μας.
Εστιάζοντας στην αξία αυτών που ήδη έχουμε και μέσα από το μοίρασμα με τους αγαπημένους μας, προχωράμε δίνοντας. Μόνο έτσι μπορούμε να πάρουμε αυτό που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε. Είμαστε στην πραγματικότητα οι σχέσεις μας.
Αυτές άλλωστε είναι οι δικές μας “ψυχικές” καταθέσεις.
