Τη νιώθουμε καθημερινά, συζητάμε για αυτήν με τους φίλους και τους συγγενείς μας, την φέρνουν σαν θέμα οι θεραπευόμενοι στα γραφεία μας…
η πανδημική κόπωση μας έχει αγγίξει όλους!
Πρόκειται για τον όρο που πρότεινε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για να περιγράψει την “έλλειψη κινήτρων για να ακολουθήσει κανείς τις προτεινόμενες συμπεριφορές για να προστατευτεί (π.χ. απουσία κοινωνικών αποστάσεων με φίλους, μειωμένη χρήση μάσκας), που εμφανίζονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και επηρεάζονται από μια σειρά συναισθημάτων, εμπειριών και αντιλήψεων”. Ο Οργανισμός αναφέρει ότι είναι μια “φυσική απάντηση” σε μια παρατεταμένη παγκόσμια κρίση υγείας, σε μία κατάσταση διαρκούς στρες που έχει διαταράξει κάθε πλευρά της προσωπικής και επαγγελματικής μας ζωής.
Σε πρόσφατη έρευνα της MRB για τις συνέπειες της πανδημίας στη ζωή μας, το ποσοστό του κόσμου που δηλώνει κουρασμένος αυτή τη στιγμή έχει ξεπεράσει το 75% με 80%. Η κόπωση αυτή εμπεριέχει στην πραγματικότητα πολλά είδη κόπωσης, ενώ έχει γίνει μία στροφή από τον φόβο του να μην νοσήσω, στο φόβο του πώς θα ζήσω.
Η «απάντηση» στα παραπάνω είναι να επιστρέψουμε στα βασικά και συγκεκριμένα στην φροντίδα του εαυτού μας.
Η αυτοφροντίδα είναι η πρακτική της φροντίδας για τη σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική μας υγεία: ο επαρκής ύπνος, μια θρεπτική διατροφή και η ήπια σωματική άσκηση αποτελούν δομικά στοιχεία για την ευημερία μας και ενισχύουν την ικανότητα μας να αντιμετωπίζουμε το στρες. Η υιοθέτηση μιας ρουτίνας -σταθερές ώρες για να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε, συγκεκριμένες ώρες για τα γεύματα- θα βοηθήσουν για να γίνουν αυτές οι πρακτικές μέρος της καθημερινότητας. Επιπλέον, η ενσυνειδητότητα και ο διαλογισμός βοηθούν στην παρακολούθηση και στη μείωση των επιπέδων του άγχους.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να επιτευχθούν τα παραπάνω είναι να είμαστε επιεικής με τον εαυτό μας και να γιορτάζουμε την πρόοδό μας.
Θα αποθαρρυνθείτε εάν στοχεύετε στην τελειότητα. Όπως λέει και η Erica Wise, διευθύντρια στο διδακτορικό πρόγραμμα κλινικής ψυχολογίας στο UNC Chapel Hill, «θα προσπαθούμε πάντα να φροντίζουμε τον εαυτό μας».
Η αυτοφροντίδα δεν είναι εγωιστική!
Αντίθετα είναι προαπαιτούμενο μαζί με την αισιοδοξία και την πίστη στον εαυτό για να περάσουμε πιο ενδυναμωμένοι στην επόμενη ημέρα.
Πηγές: Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 & 105,8, WHO, APA
